In de volksmond wordt er wel eens gezegd: ‘onbekend is onbemind’; en dat zullen diegene die er nog nooit geweest zijn waarschijnlijk ook beamen. Maar de vele duizenden toeristen die keer op keer deze streek bezocht hebben, zullen onmiddellijk in de pen kruipen en literair met mij in de clinch gaan.

En gelijk hebben ze, want de Voerstreek heeft niet alleen het hoogste punt van Vlaanderen, maar heeft heel veel in petto zoals steile heuvels met prachtige vergezichten, meidoornhagen, tal van kapelletjes en dorpjes, dassenburchten, forellen en nog veel meer.

Deze prachtige streek zou je kunnen omschrijven als één groot natuur- en monumentenpark, en dat op slechts een drietal uurtjes verwijdert van de stad Gent. Kom je voor het eerst naar hier, dan kan je best een tussenstop inlassen in het bezoekerscentrum van Toerisme Voerstreek, Pley 13, 3798 Voeren. Het museum is open van maandag tot vrijdag, telkens van 9 tot 17 uur. Op zaterdag, zon- en feestdagen open van 10 tot 17 uur; en enkel gesloten op 25 december en 1 januari.

Binnen in het museum kom je alles te weten over deze prachtige streek door middel van een natuureducatieve tentoonstelling die op een speelse wijze een woordje uitleg geeft bij onderwerpen zoals geologie, fauna en flora, cultuur, tradities en streekproducten. Voorts word je verwelkomt door vier Voerenaars die je in hun dialect aanspreken en als dit nog niet genoeg is, dan is er ook nog eens een cartografische tentoonstelling die je meeneemt op een reis doorheen de tijd, gaande van de eerste voorouders om te eindigen bij de huidige bewindvoerders.


 


Voor deze pagina neem ik jullie allen even mee terug in de tijd, naar zaterdag 22 april van dit jaar. Op die dag was er de bloesemwandeling onder leiding van gids Mieke Nyssen. Ik had er echt heel graag bij geweest, maar rugproblemen beslisten daar ander over. In totaal waren er ondanks het minder mooie weer toch 33 deelnemers die het volgende traject genomen hebben. De start van deze wandeling was voorzien om 14.00 uur aan het Bezoekerscentrum ‘s-Gravenvoeren.

Vervolgens ging het via het historisch pleintje van Kinkenberg naar de Koetsweg, wat een holle weg is. Daarna passeerde de groep voorbij een pad en een bankje van Natuurpunt en konden ze genieten van een overzicht op het dal. De terugweg begon via het fietspad met een zicht op een hoog- en laagstamboomgaard, de Belevingsboomgaard in ‘s- Gravenvoeren. Via Mennekesput wandelde de groep terug naar het Bezoekerscentrum waar deze prachtige activiteit werd afgesloten met een Voerdrupke (sleedoornlikeur). Niettegenstaande dat er nauwelijks nog bloesems te zien waren, was de wandeling een echt succes. Hopelijk ben ik dan volgend jaar ook van de partij!

Met dank aan de dienst Toerisme Voerstreek en in het bijzonder aan Mevrouw Lindsey Truyers van wie ik deze tekst en de foto’s ontvangen heb

Met dank aan de dienst Toerisme Limburg

Info betreffende de foto’s: © Copyright Toerisme Voerstreek en alle foto’s werden genomen door Guido Sweron; met uitzondering van de foto links bovenaan, die werd genomen door Koen De Langhe.