De lente. Wie kijkt er niet naar uit? Het aardoppervlak ontwaakt stilaan uit een lange, koude winterslaap; terwijl de eerste zonnestralen er voor zorgen dat de temperaturen langzaam maar zeker beginnen te stijgen.
Iedere mens wordt er vrolijk van, en iedereen plant allerlei activiteiten in het voorjaar. Naar eeuwenoude traditie denken de meeste vrouwen reeds aan de grote schoonmaak, waarbij er steevast beroep wordt gedaan op wat hulp van manlief. Zelfs ik ontsnapte er vroeger niet aan.
Maar vandaag heb ik de zon gezien en wil ik er dan ook ten volle van genieten. Daarom heb ik besloten om de Asselsroute – wandeling te doen, een wandeling van 6 kilometer waarbij de Leie, de Hoge Blaarmeersen en de Assels een belangrijke hoofdrol spelen.
Hier volgt mijn verslag van de wandeling in de Leiestreek:
Na het middageten was ik gepakt en gezakt en vertrok ik richting Drongenplein, waar er voldoende plaats was om te parkeren in de schaduw van de Oude Abdij en de typische kerktoren. Gelukkig was er een attente marktkramer die net van plan was om terug huiswaarts te keren. Die man stapte op me af en vertelde me dat het hier een blauwe zone was en dat je er slechts twee uur mocht parkeren, en dat er bovendien heel veel controle was.
Meteen kreeg ik een hele goede tip van hem, waarvoor ik dankbaar was: ‘Zet uwen caddy daar juist over de Pontbrug, daar mag je gratis parkeren en zolang als je maar wil! ‘ Zo gezegd, zo gedaan en nu was ik echt klaar om aan de wandeling te beginnen. Ik vond al vlug het eerste bordje van de bewegwijzering, net voor de Pontbrug, en voor ik het goed besefte was ik al op stap doorheen de Leiestreek.
De Oude Leieput valt meteen op. Ik nam even de tijd om hem vast te leggen op mijn netvlies en daarna vertrok ik via het wandelpad naast de Oude Leie op weg naar ’t Goed der Kaeksmede, één van de mooiste en oudste hoeves van Drongen, waar vandaag de dag nog Belgische trekpaarden worden gekweekt. Wat was ik blij dat ik een stevig schoeisel aan de voeten had, want na regenval kan de weg hier toch wel erg drassig zijn; maar in de zomer moet het hier echt prachtig zijn.
Maar zelfs dat kon de pret niet bederven, ik genoot met volle teugen van het landschap en de wijdse vergezichten. Dat hebben ze hier in Drongen goed begrepen, want hier en daar vind je een zitbank waar je even kan rusten, terwijl je je ogen de kost geeft. Af en toe was het even schrikken van een voorbij rijdende trein op weg naar – of van Gent Sint-Pieters, maar zelfs dat went al heel vlug.
Voor ik het goed besefte, liep ik een kort stukje naast de drukke R4, de ring rond Gent. Blijkbaar was iedereen gehaast op weg naar ergens, terwijl ik mijn weg verder zette met de Ringvaart als mijn tijdelijke begeleider. De Pontstraat bracht me naar hoeve ‘De Bunt’, daterende uit 1513 en daarmee één van de oudste in deze streek.
Een vriendelijke landbouwer wist me te vertellen dat dit landschap de favoriete bezoekplaats is van vele vogels, zoals de steenuil, de gekraagde roodstaart en de ringmus en dat er zelfs een heuse observatiehut voorzien is, tussen de Gierput en de Boterput.
De Pontstraat krijgt even verderop een andere ondergrond, welke me regelrecht naar het Romaanse kerkje van Afsnee brengt, waar je indien je wilt, met het veerpontje een bezoek kan brengen aan het mooie dorpje, met als bekendste restaurant ‘De Nenuphar’, gelegen aan de oevers van de Leie.
Ik zet me even op een zitbank, terwijl ik het veerpontje observeer, die nu en dan enkele fietsers van de ene over naar de andere brengt; nogal logisch als je weet dat de Leiestreek fietsroute hier ook passeert. Ik geniet met volle teugen van de rust en de schoonheid die ‘The Golden River’ me schenkt, terwijl ik af en toe vriendelijk wuif naar een voorbij varende boot.
Hier zou ik wel urenlang kunnen blijven zitten en genieten van alles wat er rondom mij gebeurt zonder mij dan ook één enkele seconde te vervelen. Ik voel me plotseling nederig en klein temidden al deze pracht en praal. Ik besluit dan ook om hier nog enkele foto’s te nemen vooraleer ik mijn weg verderzet.
Enthousiast blijf ik mijn weg verder volgen met aan de ene kant de Leie en de Assels aan de andere kant. Soms weet ik niet waar eerst te kijken, want zoveel schoonheid heb ik nog nooit gezien en voor ik het goed en wel besef sta ik plots op een plek waar de Drie Leien elkaar in de armen sluiten.
Hier, op de Dijkweg, stap ik even binnen in café Oude 3-Leien en geniet van een heerlijke koffie terwijl ik constant naar buiten zit te kijken. In de zomermaanden moet het hier heerlijk zijn om van op het terras dit schouwspel te kunnen bewonderen. Af en toe zie ik wat wielertoeristen, wandelaars of joggers passeren en stel ik me de vraag, ‘zien zij ook de schoonheid van de Leie?’.
Uitgerust vertrek ik voor het laatste stuk rivier dat me terug naar de Pontbrug in Drongen zal loodsen. Ik neem nog vlug enkele foto’s van de Hoge Lake en voor ik het goed besef stap ik terug richting centrum van Drongen, waar ik toch nog even een brasserie wil opzoeken, want ik heb plotseling zin gekregen in een streekbiertje.
Mijn keuze valt op de Grand Café en de waardin stelt me een Gentse Strop voor, wat achteraf ook een hele goeie keuze bleek te zijn. Terwijl het heerlijke gerstenat vloeiend naar binnen gaat, overloop ik nog vlug eens de wandeling en mijn foto’s die ik onderweg genomen heb, en weet ik nu al dat ik in de zomermaanden zeker en vast terugkeer, want dan is de natuur op zijn mooist en dan wordt het ongetwijfeld dubbel en dik genieten.
Ook zin gekregen om de Leiestreek tussen Drongen en Afsnee te ontdekken? Bestel dan nu de wandeling met een perfecte beschrijving van alle bezienswaardigheden onderweg voor slechts 2 euro bij de dienst Toerisme Oost-Vlaanderen. Wedden dat jullie er evenveel zullen van genieten?
Eten en drinken:
- Café Oude 3-Leien, Dijkweg 15, Drongen
- Grand Café en Artevelde op het Drongenplein, Drongen
- Brasserie Aurelle, Drongenplein 3, Drongen
- Restaurant In Den New Karpel, Dijkweg 37, Drongen
- Restaurant Nenuphar, Afsneedorp 28, Afsnee
- Het historisch centrum van de stad Gent met tal van horecazaken op slechts 15 kilometer afstand
Met dank aan de dienst Toerisme Oost-Vlaanderen!
Info betreffende de foto’s op deze pagina: © Ryckaert Gino.
